Net als de traditionele levenhypotheek en de spaarhypotheek bestaat de beleggingshypotheek uit een aflossingsvrije hypothecaire lening die aan het einde van de looptijd (gedeeltelijk of geheel) wordt afgelost met de uitkering uit een kapitaalverzekering. De verzekeringnemer betaalt periodiek rente over de (gehele) hoofdsom en een premie voor de kapitaalverzekering.

Een belangrijk verschil met de traditionele levenhypotheek en spaarhypotheek is dat bij de beleggingshypotheek de verzekeringnemer (de geldnemer) zélf kan aangeven bij welke beleggingsinstellingen (beleggingsfondsen of beleggingsmaatschappijen) zijn ingelegde premies, na aftrek van de kosten, worden belegd.

De verzekeringnemer draagt ook zélf het risico over de waarde van zijn beleggingen.

De hoogte van de uitkering aan het einde van de looptijd van de verzekering ligt, in tegenstelling tot de spaarhypotheek, niet van tevoren vast. Het is dus onzeker of de uitkering voldoende zal zijn om (het beoogde deel van) de hoofdsom te kunnen inlossen.

Voordelen van de beleggingshypotheek:

• Rente-aftrek gedurende de hele looptijd is maximaal;

• De verzekeringnemer bepaalt in zekere mate zelf hoe zijn premies worden belegd;

• De verzekeringnemer profiteert van hoge rendementen op de aandelenmarkten;

• De bruto-en nettolasten blijven constant (bij gelijkblijvende rente)

Nadelen van de beleggingshypotheek:

• Geen zekerheid of aan het einde van de looptijd (een beoogd deel van ) de hoofdsom van de hypothecaire lening kan worden afgelost;

• De verzekeringsnemer loopt het risico dat de opgebouwde waarde in zijn polis daalt door sterke koersdalingen op de aandelenmarkten;

• De verzekeringsnemer moet voldoen aan bepaalde voorwaarden om van een geheel belastingvrije uitkering verzekerd te zijn.

Zie ook de andere hypotheekvormen: